Rijssense Psalmen

1.
Zing hallelujah, zing de HEARE,
breng Um alleeneg daank en eare.
Zing psalmen, zing et huegste léed
umm t woonder dàt Hee met oons geet.
Priest in de weald Zinn Naam, Zin woark,
want Hee is haejleg, groot en stoark.

2.
Hee maakt et hatte bliej en stille
van n meanske dàt Um zoch met wille.
Vroag noar de HEARE en Zinn krach
en zuek Um neareg dag en nach.
En wil umwiel ook stille stoan
biej woondern dee Hee hef edoan.

3.
Abrahams zoad en Jakobs wichter,
vegàt Um neet, oewn God is Richter!
Hee hef oe duur de zee etrùkn,
wat Hee beloawt hef noojt vebrùkn.
Hee is de HEARE, wat Hee zeg
maakt in de weald wat krom is, rech.

4.
Hee hef van eeweg goo gedachen,
joa tot in doezenden geslachen.
Zin Woord an Abraham edoan
zal tot in eeweghaejd bestoan.
Zinn eed an Izaäk egeewn
hef Hee vuur Jakob op eskreewn.

5.
Zo dreug Hee in Zin groot oontfoarmen
heel Israël op stoarke oarme
en Hee beloawn ùer duur te zegn:
In Kanaän zal Ik oe brengn!
Dit laand dà-j eenmoal binn mangt trean
zal oe tot oarfenisse wean.

6.
Toew Israel, nog klean van krachen
en zee doar niks as vrùmden zaggen,
vedan alleeneg zwoarven konn
en tusken vùlle volken wonn;
toew huel de HEARE dag en nach
trouw oawer Israël de wach.

7.
Gin koonek haaln t nog in gedachen
dit kleane vùlksken oet te lachen.
De HEARE leut ùer duudlek weetn:
Woart oe, komt neet an Minn profeetn!
en bliewt van Minn gezalfden of,
aans za-K oe daale goojn in t stof!

8.
God gaf nen honger, t àtn wùr meender,
want wee kan stoete maakn oet steender?.
Nen manskeal, duur God oet ezoch,
Jozef, wùr as nen slaaf vekoch.
Zin lief en leawn wùrn op zinn weg
an kàtns en iezers vaste ‘leg.

9.
Met t hatte zuuwer vuur de HEARE
gaf Jozef zinnen God de eare.
God spreuk – nen koonek leut um goan,
hef kàtns en iezers lùs edoan
en maakn um in zinn niejen staand
regearder van zin hoes en laand.

10.
De hooge leu buungn vuur um daale,
de ùeldsen hùern zinn wieze taale.
Israël treuk as kleane stam
Egypte in, et laand van Cham.
Ook Jakob kùm toew in ne stea
woer hee as vrùmn mog wonn in vrea.

11.
God was an Israel gedachteg.
Hee maakng Zin volk onmeujneg machteg.
Egypte zag ùer good goan an
en wùr dr gleujndeg helleg van.
Zee lear dr zik slim vaals op too
dàt vrùmde volk teneet te doon.

12.
Mer God maakn t vuur Zinn volk terechte.
Hee stuern op tied Zinn baejde knechte.
Eers reup Hee Mozes oet et vuer;
doarbiej Aäron, Mozes bruer.
Toew zee wier in Egypte kùmn
hef t volk Gods woonderwoark venùmn.

13.
In t duuster, zoonder moan’ of steare
buungn heel Egypte vuur de HEARE.
Hee maakn van blood et waater rood;
de viske gung allmoale dood.
Kikvùrske kùmn in heard en hoes
en vueln ook in t palies zik thoes.

14.
Hee spreuk: doar kùmn de vleeng en luuze
in t heele laand, in alle huuze.
De haagelsteender vùln op t laand,
met vuer en vlamn vleug alns in braand.
Ùer wienstok hef Hee umm estot,
ook n viegeboom sleug Hee kepot.

15.
Hee breuk de bueme kàts an bùlle.
De spreenkhaann kùmn, onmeujneg vùlle.
Al t greune hebt zee vot evràtn,
Egyptelaand kon aamper àtn.
Mer t slimste kùm nog, want de dood
trùf ieder hoes, trùf klean en groot.

16.
Hee gaf Zinn volk, noa duustre nachen,
nen niejen dag, et kon wier lachen,
de haan’ vol zulver en vol goold.
Gineene stroekeln, joonk of oold.
Egypte zag ze gearne goan;
de skrik was ùer umm t hatt‘ esloan.

17.
God gung vuurop, Hee sleug Zinn oarme
um t volk hen umm ze te beskoarmen.
Hee gaf ne wolke oawerdag
en n vuer gaf lech of miln in n nach.
Zee reupn – de kwartels vluengn in t roond
en heemelbrood vùl op de groond.

18.
Hee sleug nen boargrots; in de druegte
struemm heelder waater oet de huegte.
Zinn eed, an Abraham edoan
is haejleg en blif aajt bestoan.
Doarumme dach Hee an Zinn volk
en laejn et bliej oonder de wolk’.

19.
God gaf ùer tot een eeweg woonder
et nieje laand, woerin zee zoonder
te woarken, in de huuze wonn
en zoo mer meejn en dùsken konn
umm dissen God te earn in vrea.
Alns zal dan Hallelujah! wean.

Volgt nog