Rijssense Psalmen

1.
Min leawn is leefde, want Hee gef beskeed;
minn stemme en min smeekn um Zin oontfoarmen
hef Hee venùmn, de HEARE huert min koarmen.
Ik roop Um an, Hee keant al min vedreet.

2.
k Lear vast’ ebuenn in valstrikn van de dood,
de deepten van de helle maakn miej bange.
Ik reup Um an: O HEARE, doert t nog lange?
Red minne zeele toch oet disse nood!

3.
Geneareg is de HEARE, Hee dut rech.
De HEARE wil geringe leu beskoarmen,
Hee slùt ze vreandlek in Zinn stoarke oarme.
Ik kon neet mear – Hee hulp miej wier op weg.

4.
Non mag minn zeele rùssen in Oew vrea,
duur Oe is non de dood vuur aajt ten oonder.
Minn troann zeent vot, minn vuete stoat wier – zoonder
vedan te stroekeln – op ne vaste stea.

5.
Iej HEARE maakt minn weg wier roem en wied.
Ik magg’ wier leawn en vaejleg met Oe waandeln.
Ik hool’ miej vaste an Oew haejleg haandeln
miln in dit leawn van mùejte en van stried.

6.
Ik was in n biestern en an t dwàln eraakt;
toew zear ik: Heel de weald is krom en krange.
Ik stuen met lùege haane en was bange,
mer Hee hef minnen weg wier rech emaakt.

7.
Oe roop ik an, Iej redt miej oet de nood
en hooge noar Oe op buur’ ik Oew beeker.
Wa-k oojt beloawd hebb’ doo ik vast’ en zeeker;
vuur d oongn van t volk maak ik de HEARE groot.

8.
De dood van alln dee Um met leefde deent
dut Um zo zear en snit Um duur de zeele.
Ik zinn’ Oewn knech, ik zinn’ Oewn knech en stille
kom ik tot Oe, ik zinn’ Oew mooderskeend.

9.
Met iezren kàtns was ik kàj vast’ ebuenn.
Iej breuk ze lùs, ik wil Oe doarvuur priezen
en Oewen naam met offers daank bewiezen.
Ik roop Oe an, biej Oe hè-k vrea evuenn.

10.
Wa-k Um beloawd hebb’ wil ik gearne doon
vuur d oong van t volk, in t vuurhof van de HEARE.
Miln in Jeruzalem krig Hee de eare
en roop ik Um min hallelujah too.

Volgt nog

De Bijbeltekst zet in met: “Ik heb lief…” De naam van God wordt hier niet genoemd. 1773 zet in met “God heb ik lief”. Het liedboek heeft dit overgenomen. De NPB (nieuwe psalmberijming) zet in met: “Ik hou van God…” Voor mij was de uitdaging om zo dicht mogelijk bij de overgeleverde tekst te blijven. Na heel wat denkwerk leverde dit als aanhef op: “Min leawn is leefde… (Mijn leven is liefde…).

Kostbaar is in de ogen van de HEERE de dood van Zijn gunstelingen. Dit moet zo verstaan worden dat de dood van Zijn gunstelingen Hem aan het hart gaat, het “snit Um duur de zeele” (het snijdt Hem door de ziel). Ik las ergens dat deze tekst weleens verkeerd verstaan wordt in die zin dat HEERE een welbehagen zou hebben in de dood van Zijn gunstelingen.

Tenslotte de zin: ik ben (…) de zoon van uw dienares (dienstmaagd). Hier brak ik eerlijk gezegd mijn hoofd over en kwam uiteindelijk op de vertaling “ik zinn’ Oew moodrskeend” (ik ben Uw moederskind; en dan in de positieve betekenis van het woord). Naderhand zag ik dat de NPB dit heeft berijmd als: “Net als mijn moeder wil ik bij u horen” en dit komt, met andere bewoordingen, heel dicht bij de bedoeling van de Rijssense berijming.