Rijssense Psalmen

1.

As k roope, HEARE, heur min koarmen,
o God van minn gerechteghaejd.
As k bange was sleug Iej Oew’ oarme
umme miej hen in groot oontfoarmen.
Weast miej tot lustern aajt beraejd.
Vot met de gruetse keals, de dwoazen,
dee alns wat rech is krom weelt maakn
en leungn en lùege wuere bloazen.
Minn God bewoart miej vuur ùer roazen
en zal miej as Zin Wich bewaakn

2.

Ik roope en Hee heurt min zuchen.
Weast helleg, mer zuendegt dan neet.
In stilte mag ik tot Um vluchen,
ik offer van de beste vruchen,
k vetrouw op Um Den met miej geet.
Wee gef oons t goo, wee gef oons stoarkte?
Skien met Oew lech. Iej geewt oons vrea,
mear dan de leu dee wosseln, woarken
um riekdom biej mekoar te hoarken;
k magg’ sloapn en vaejleg biej Oe wean.

Volgt nog

In meerdere psalmen wordt het genoemd: slapen en veilig bij U zijn (denk o.a. aan psalm 3 en psalm 127). De ene keer is het te midden van vijanden die je achtervolgen; de andere keer is het te midden van een worstelende en ploeterende wereld die tijdelijk gewin najaagt…

Hier en daar wemelt het van de eu/ue/ùe klanken (zie regel 8 in het eerste couplet). Kenmerkend voor het Rijssens dialect is de klankrijkdom die, zo las ik ergens, rijker is dan die van het Nederlands…

Ook deze psalm is al meerdere keren gewijzigd hier en daar. Uit contact met anderen blijkt mij steeds meer dat het op schrift stellen van het Rijssens dialect leidt tot veel dilemma’s, lastige keuzes.