Rijssense Psalmen

1.
Oew Hoes is miej onmeujneg good
o HEARE;  t hatte en t gemood
zeent slim ewùrn van t lange wochen.
k Wil gearne in Oew vuurhof wean,
God van min leawn, doar veenn’ ik vrea.
Min lief en zeele dee Oe zochen
roopt non met vùlle wille tot
minn machteg Koonek en minn God.

2.
Vuur t muske steet Oew Hoes wied lùs,
ne zwaalve bouwt ùer vaejleg nùs
binn Oewe poortn – en heel tevreane
mag zee de jongn doar daale legn
woer Oewe priesters offers brengn.
Zonn vuegelken was ik zoo gearne.
Good of wee Oe met bliejskop deent
en in Oew Hoes ne plaase veent.

3.
Good of de leu dee ùere krach
aajt in Oe veent en dag en nach
de rechte weage mangt bewaandeln.
Goat zee duur deepten, neet te telln;
God maakt ùer troann tot waaterwelln.
Nen zachen reang dut alns veraandern.
Zee goat van krach tot krach vedan,
noar Sions God, noar Hoes opan.

4.
O stoarke God van min vetrouwn,
k wil stille wean en op Oe bouwn.
Iej, luster toch, weas miej geneareg.
k Zinn leewer éen dag biej Oe Thoes,
dan doezend vear van heard en hoes.
t Is bàtter in Oew Hoes, o HEARE,
alleeneg mer op n zul te stoan,
dan met de weald op n trad te goan.

5.
God is ne zunne op de weg,
geet met oons met, skient met Zin lech,
Zin skeeld is vuur oons angezichte.
He gef in goons, Hee gef oons t goo,
Hee skikt oons alns wat nueg is too.
Hee keant oons als Zinn eengne wichter.
Good of wee zonn nen HEARE hef,
zik gearne an Oe oawergef.

Volgt nog

Zoals bij iedere taal spreek je woorden en zinnen in  het Rijssens vaak anders uit dan wat er exact staat. De regel “noar Hoes opan” (couplet 3) klinkt in het Rijssens dialect ongeveer als: ”…noahoeszobbà…”. Deze samenvloeiing van woorden, in combinatie met de zachte “p” die meer klinkt als een “b”, zorgt er voor dat deze zin zingbaarder wordt.

De regel “Zonn vuegelken was ik zoo gearne” (cuplet 2) is niet te vinden in de onberijmde psalm, maar kwam als vanzelf bij mij aan de deur kloppen. Een enkele keer, bij uitzondering, geef ik eraan toe iets van mijzelf te laten zien in de berijming, wanneer het passend is binnen de context en eigenlijk als vanzelf daaruit voortkomt.

In couplet 3 maak ik gebruik van enige dichterlijke vrijheid in de regels: “ Goat zee duur deepten, neet te telln; God maakt ùer troann tot waterwelln” (Gaan zij door diepten, niet te tellen, (dan) maakt God hun tranen tot waterbronnen”.